பதிவுலகின் விமர்சன மேதாவிகள்

விமர்சனம் என்றால் என்ன? என பொருள் தேடிப் பார்த்தால் ஒன்றின் நல்லவைக் கெட்டவைகளை ஆராய்வது என்றுதான் பொருள் இருக்கிறது.இங்கு ஒன்றின் என்று வரும் போதே அது மனிதன் போன்ற ஜீவராசிகளைக் குறிப்பதில்லை எனப் பொருள் படுகிறது. ஏனென்றால் ஒரு மனிதனை விமர்சிக்க இன்னொரு மனிதனுக்கு தகுதி இருக்கிறதா என்பது கேள்விக்குறியே(?).

இன்று திரைப்பட விமர்சனங்களை எடுத்துக் கொண்டால் அதில் உள்ள நல்லவைகளும், கெட்டவைகளும் பகுக்கப் ப்ட்டு விமர்சனம் செய்யப் படுகிறது. அது ஒரு ஆரோக்யமான விமர்சனம். ஆனால் ஒரு தனி மனிதனை விமர்சிக்கும் போது அவனின் நல்ல குணங்கள் பெரும்பாலும் மறைக்கப் பட்டு அவனிடம் உள்ள பிழைகளே விமர்சனத்திற்கு எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறது.

ஒரு மனிதன் எப்போது விமர்சனத்திற்குள்ளாகிறான்? அவன் ஒரு பிரபலமானவனாக மாற்றம் பெற்ற பின்புதான். இது ஏன் என அது போன்ற விமர்சனங்களின் ஆதரவாளனான ஒரு பதிவரிடம் கேட்டேன். அதற்கு அவர் சொன்ன பதில் "பிரபலங்களின் தவறான செயல் அனைவரையும் பாதிக்கும் என்றார்". இது ஒரு புறமிருக்கட்டும், முதலில் பிரபலம் என்பது மக்களின் மத்தியில் தெரியப்பட்ட ஒரு மனிதனாவது. இது நல்லவை, தீயவை இரண்டிற்கும் பொதுவே.

நல்லவர்கள் மட்டும் பிரபலமடைவதில்லை. ஓசாமா போல் பிரபலமடைந்த தீயவர்களும் இருக்கிறார்கள். நான் ஓசாமாவைப் பின் பற்றுகிறேன் என எவரும் சொல்வதில்லை. காரணம் அங்கு தீமை இருகிறது. ஆனால் ஒரு பிரபலமடைந்த நல்ல குணமுடையவனிடம் இருக்கும் தீமை மட்டும் எதிர்க்கப் பட்டால், மக்களுக்கு நன்மை, தீமைகளை பகுத்தறியத் தெரியவில்லை என்றுதான் அர்த்தம்.

உண்மையில் பார்த்தால் நல்ல குணம் மட்டும் கொண்டவர் என ஒருவர் கூட கிடையாது. நன்மை, தீமை கலந்ததுதான் மனித வாழ்வு. மனிதனாகப் பிறந்த ஒவ்வொருவரும் ஏதாவது ஒரு தவறு செய்து விட்டு தான் இறக்கிறோம். அப்படி எல்லாம் இல்லை என ஒருவரும் சொல்ல முடியாது. இப்படி இருக்கையில் இன்னொருவரின் குறைகளை விமர்சிக்க நமக்கு என்ன தகுதி இருக்கிறது.

நித்யானந்தர் பிரச்சினையை படம்பிடித்து காசு பார்த்த ஊடகங்களுக்கு துணை நின்றோம். என்ன பலன் கிடைத்தது? உண்மையில் அவனை விமர்சிப்பதால் என்ன நன்மை நடந்தது. நன்மையை விட தீமைதான் அதிகம். இதன் விளைவு இன்று சிறுவயது குழந்தைக்கு கூட நித்யானந்தன் என்ன செய்தான் என தெரிந்திருக்கிறது.

உண்மையில் நித்யானந்தனால் பாதிக்கப் பட்டது யார்? அவனை முட்டாள்த் தனமாக நம்பிய மக்கள் ஏமாற்றப் பட்டனர். தவறு செய்தவனை விட, அதற்கு வாய்ப்பு ஏற்படுத்திக் கொடுத்தவனைத்தான் நான் குற்றவாளி என சொல்வேன். நித்யானந்தனுக்கு அந்த வாய்ப்பை ஏற்படுத்திக் கொடுத்தது யார்? முட்டாள் மக்கள் தானே? அப்போ நியாயமாகப் பார்த்தால் விமர்சிக்கப் பட வேண்டியது அவர்கள் தானே?

அரசியல்வாதியானாலும் அவனின் தனிப்பட்ட விடயங்கள் விமர்சிக்கப் பட வேண்டியதல்ல. எந்தத் துறைப் பிரபலமானாலும் சரி, மக்களை பாதிக்கும் விடயங்கள் மட்டுமே விமர்சிக்கப் பட்டு தோலுரித்துக் காட்டப்பட வேண்டும். ஆனால் அந்த வேலையை செய்ய எந்த ஊடகமாவது தயாரா?

ஊடகங்களின் சுதந்திரம் எல்லாம் அடுத்தவனின் படுக்கை அறையை நோக்கிதான். எதைக் காட்டினால் காசு கிடைக்கும் எதை மறைத்தால் பெரிய வளர்ச்சியடைய முடியும் என்ற சிந்தனை மட்டுமே அவர்களுடையது. அவ்ற்றில் மயங்கிப் போய் மங்கிப் போவது மக்களின் குணமாக இருக்கிறது.

ஒருவனைப் பிரபலம் என்று சொல்லுங்கள். அவனின் சாதனைகளைப் புகழுங்கள். அதற்குரிய மரியாதையை செலுத்துங்கள். எந்த தவறும் இல்லை. ஆனால் அவனை தலையில் தூக்கி வைத்து கொண்டாடி அவனை பர்சனலாக நம்பாதீர்கள். அது அவனுக்கு தவறு செய்யும் தூண்டுகோலாக மாறக்கூடும். நம்மைப் பொறுத்த வரை அவன் ஒரு சாதனையாளன், பிரபளம். அவ்வளவே இருக்க வேண்டும்.

குறைகளை எல்லாம் நம்மிடமே வைத்துக் கொண்டு அடுத்தவனை விமர்சிக்கும் வேலையை பதிவுலகிலாவது விட்டொழிப்போம். அது போன்ற விமர்சனங்களை ஆதரிக்காமலாவது இருப்போம்.

இந்தப் புரிதல்களைப் பற்றி ஆராயாமல் சச்சின், வைரமுத்து, இளையராஜா மற்றும் பதிவர்கள் போன்றோரை விமர்சிப்பதால் என்ன பயன்? அவர்களின் குறைகளை சொல்ல விமர்சகர்களுக்கு என்னத் தகுதி இருக்கிறது?