கடவுள் யாரைக் காக்கிறான்(ள்)?

கடவுள் இந்த சொல்லுக்கு என்னப் பொருள் எனக் கேட்டால் பலர் சொல்வது படைத்தல், காத்தல், அழித்தல் செய்பவன்(இங்கும் ஆணாதிக்கம்) கடவுள். சரி விடயத்திற்கு வருவோம் படைத்தல் என்பது கடவுள் செய்தது என்றால் அந்தக் கடவுளை யார்ப் படைத்திருக்கக்கூடும்?

பலர் என் விவாதங்களில் கேட்டது கடவுள் இல்லாமலா இவ்வளவு ஜீவராசிகள் பிறந்திருக்கிறது? என்று. அவர்களிடம் நான் கேட்பது அக்கடவுளைப் படைத்தவனுக்கு என்னப் பெயர்? அதற்கு சிலர் கடவுளை யாரும் படைக்க முடியாது, அவனே ஆதியாய் இருக்கிறான் என்றனர். ஏன் அந்த ஆதி மனிதனாக இருக்கக் கூடாதா? இதுவரை யாரும் கண்டிராக் கடவுளை ஏன் ஆதியாக எண்ண வேண்டும்? விதண்டாவாதம் பேசாதே என விட்டு விலகியவர்கள் பலர்.


அவனது அடுத்த தொழில் காத்தல். யாரைக் காக்கின்றான்? பெரியார் உட்பட அனைவரும் கேட்டக் கேள்விதான். கடவுள் காப்பவன் என்றால் அனைத்துக் கோவில்களிலும் பூட்டு எதற்கு? இதைப் பார்க்கும் போது "கடவுள் உங்களைக் காக்கிறானா? அல்லது நீங்கள் கடவுளைக் காக்கிறீர்களா?" என சந்தேகம் எனக்கு வருது. யதேச்சையாக நிகழும் தப்பித்தல் நிகழ்வுகளுக்கு கடவுள்தான் காப்பாற்றினார் என பரைசாற்றுபவர்கள் யாரும் "ஏன் நம்மை அப்படி ஒரு ஆபத்துக்குத் தள்ளினான்?" என யோசித்ததில்லை.

அடுத்து அழித்தல். உண்மையில் மரணம் கடவுளின் செயல் என்றால், அது தீயவர்களுக்கு மட்டுமே வர வேண்டும். ஏன் நல்ல மனிதர்கள் பலருக்கு இளவயதிலேயே வர வேண்டும்? தரம் பிரித்துத் தன் வேலையை செய்யத் தெரியாத அவன் கடவுளா?

கடவுள் என்பவன் பெரும்பாலும் உபயோகப் படுத்தப் படுவது பாவமன்னிப்புக்காகத்தான். தான் செய்தது பாவம் எனத் தெரிந்தவன் அந்த கடவுளாகப் பட்டவனிடம் சென்று மன்னிப்புக் பெற்று விட்டு மன்னிக்க இவனிருக்கும் தைரியத்தில் அடுத்த பாவம் தேடிச் செல்கிறான். இப்படி தீய காரியங்களை மன்னித்து இவன் செய்யும் பாவத்திற்கு என்ன மன்னிப்பு?

இன்னும் சிலர் "நம்மைக் காகின்ற கடவுளுக்கு நன்றி செலுத்தவே கோவில்களுக்கு செல்கிறோம்" என்றனர். சரி அவர்களிடம் ஒரு கேள்வி "இதுவரை எந்த எதிர்பார்ப்பும் இல்லாமல் மனதார கடவுளுக்கு நன்றி செலுத்தியவர்கள் யாராவது இருக்கிறீர்களா?". உங்கள் மனதைத் தொட்டு சொல்லுங்கள். நன்றி சொல்லும் போது அடுத்த வேண்டுகோளை வைத்து விட்டுதானே வருகிறீர்கள் (இது போலவே என்னைக் காப்பாற்று என்றாவது).

இப்படி பல கேள்விகள் என்னுள் விடை கிடைக்காமல் பல வருடங்களாக உலவிக் கொண்டிருக்கிறது. இதன் விடைக்கான தேடுதலையும் என் மனம் புரிந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது. என் பலத் தேடல்களில் கிடைத்ததெல்லாம் நல்லுள்ளம் படைத்த அத்தனை உயிர்களும்(மனிதன் மட்டுமல்ல) கடவுள்தான்.

சங்க காலத்தில் கோவில்கள் படைக்கப் பட்டதன் நோக்கம் மக்கள் ஒன்று கூட ஒரு இடம் தேவை என்பதாகத்தான் இருக்கும். ஆனால் இன்று அக்கோவில்கள் பணம் சேர்க்கும் ஒரு வியாபார இடமாக மாற்றப் பட்டிருக்கிறது.

இருக்கும் இடம் விட்டு இல்லா இடம் தேடி அலையும் இந்த மனிதர்கள், கோவிலை விடுத்து மனிதத்தில் கடவுள் தேடினால்தான் அனாதை இல்லங்கள், முதியோர் இல்லங்கள், பிச்சைக் காரர்கள் போன்றோரின் வறுமை ஒழிந்து நல்ல மனம் ஓங்கி கடவுளுக்கான புரிதல் ஏற்படும்.

கடவுள் இருக்கிறது!!! கோவில்களில் அல்ல!!! நம் நற்குணங்களில்!!!