உறக்கம் தொலைத்த உறவுகள்....

தமிழ் ஒரு நடுத்தரக்குடும்பத்தை சேர்ந்த திருமணமான இளைஞன். அவன் வேலைப்பார்ப்பது ஒரு கால் சென்டரில். இரவில் பணி பகலில் உறக்கம் என இன்பம் தொலைத்து பொருள் தேடும் பலரில் இவனும் ஒருவன். ஞாயிறு, இதுதான் அவனுக்குப் பிடித்த தினம். ஏனென்றால் அன்றுதான் அவன் கண்கள் முழுமையாக ஓய்வெடுக்கும் நாள்.

சனி இரவு பணி முடித்து திரும்பும் போது எதிர் வருபவை அவனுக்குத் தெரிந்ததில்லை. உறக்கத்தை நோக்கிப் பயணிப்பதில் ஒரு சுகம் அவனுக்கு. அந்தப் பயண வேகம் பல முறை நூறு கி.மீ கூடக் கடந்திருக்கிறது. இத்தனைக்கும் ஐந்து கி.மீ தொலைவிலிருக்கும் அலுவலகம் ஞாயிறு அதிகாலை மட்டும் ஐம்பதாக ஆகத் தோன்றும்.

அதனால்தான் இருளைக் கிழிக்கும் அந்த வேகம். வீட்டை நெருங்கியதும் வாகனத்தை சரியான இடத்தில் நிறுத்தக்கூட தோன்றவில்லை அவனுக்கு. அவன் வாகனம், அதுதான் தன் உறக்கத்தின் ஊன்றுகோல் எனத் தோன்றும் அவனுக்கு. வீட்டிற்குள் நுழைந்ததும் ஆடை மாற்றக் கூட அலுப்பாக எண்ணி அப்படியே கட்டிலில் சரிவான்.

அருகில் உறங்கிக் கொண்டிருக்கும் அவன் குழந்தையிடம் கொஞ்சி விளையாடுவது என்னவோ கணக்கிட்டுப் பார்த்தால் மாதத்திற்கு இரண்டு மணி நேரம் கூட இல்லை. அந்த குழந்தைக்குத் தெரிந்தது என்னவோ அம்மா மட்டும்தான். அப்பாவைக் கூட அந்நியனாகப் பார்க்கிறது அக்குழந்தை.

இரவுப் பணியிடை வேளைகளில் உறவுகள் பற்றி யோசிப்பான். அவனுக்குப் பிடித்த அவன் தங்கை "ரம்யா". இருவருக்குள்ளும் அப்படி ஒரு பாசப்பிணைப்பு. ரம்யா திருமணமாகி இருப்பது என்னவோ அருகில் உள்ள அம்பத்தூரில்தான். ஆனால் அவளைப் பார்த்து ஆறு மாதமாகிறது. ஒவ்வொரு ஞாயிறும் பார்க்க வேண்டும் என நினைப்பான்.

ஆனால் உறக்கம் அவனை இன்று வரை அனுமதிக்கவில்லை. அப்படி ஒரு ஞாயிறில் அதிகாலை முடிய வேண்டிய பணி ஒரு வெள்ளைக்காரனின் தொ(ல்)லைபேசியால் பத்து மணி வரை நீடித்தது. உறக்கம் அவன் உடலை வாட்டியதால் வாகனத்தை அலுவலகத்தில் விட்டு ஆட்டோ பிடித்து வீடு வந்து நுழைந்தான்.

அன்று ரம்யா கணவனுடன் அங்கு வந்திருந்தாள். ரம்யாவைப் பார்த்ததும் தன் மகிழ்ச்சியைக் கூட வெளிப்படுத்த முடியவில்லை அவனுக்கு. "வாம்மா! வாங்க மாப்ள" என சொல்லிக் கொண்டே சென்று கட்டிலில் சரியும் போது கேட்டான் "ரம்யா சாயங்காலமா பேசலாமா?". ரம்யாவுக்கு அதிர்ச்சி "சரிண்ணா"ன்னு சொல்லிட்டு அறைக்கதவை சாத்திச் சென்றாள்.

அண்ணன் அவளுக்கு அந்நியமாகப் பட்டான். மாலை வரை காத்திருந்தாள். சற்றே இருட்டத் தொடங்கியிருந்தது. தமிழ் இன்னும் எழுந்திரிக்கவில்லை. கணவர் வேறு அவசரப் பட அண்ணனிடம் சொல்லிக் கொள்ளாமலே புறப்பட்டாள். "அண்ணன் ஏன் இப்படி மாறி விட்டான்? ஒரு வேளை வசதி அதிகம் வந்ததால் இந்தத் தங்கை அவன் கண்ணுக்குத் தெரியவில்லையோ?" என எண்ணிக் கொண்டே சென்றாள்.

உறக்க நித்திரையில் அவன் ரம்யாவுடன் பேசிக் கொண்டிருந்தான்.