வேலைக்காரி

ஒரு கோடி ஒரு தரம், ரெண்டு தரம், மூனு தரம். ரம்யாவின் வீடு மற்றும் சொத்துக்கள் ஏலம் விடப் பட்டாகி விட்டது. ரம்யா ஒரு பணக்காரக் குடும்பத்தின் ஒரே வாரிசு. கடன் தொல்லையால் வீடு மற்றும் சொத்துக்கள் ஏலத்திற்கு வந்து விட்டன. ஒரு கோடி ரூபாய்க்கு ஏலம் விடப் பட்டு கடன்கள் அடைக்கப் பட்டன.

ரம்யா குழந்தகள் மற்றும் கணவனுடன் நடுத்தெருவிற்கு வந்தாள். ஒரு குப்பத்திலுள்ள பொறம்போக்கு இடத்தில் கையிலிருந்த பணம் கொண்டு குடிசை அமைத்து குடி புகுந்தனர். இடம் கிடைத்து விட்டது சோற்றுக்கு என்ன செய்வது என்ற நிலை. ரம்யாவின் கணவன் முத்து ஒரு ஊதாறி. ரம்யா வீட்டு வேலைக்கு செல்வதாய் முடிவு செய்தாள்.

அருகிலுள்ள பங்களாவில் வேலைக்கும் சேர்ந்தாள். வீடு பெருக்குதல், துணி துவைத்தல், சமையல் இவைதான் அங்கு வேலை. அரை வயிற்று கஞ்சிக்கு வருமானமும் கிடைத்தது. அவ்வப்போது சமைப்பதில் கொஞ்சம் இவள் குழந்தைகளுக்குக் கிடைக்கும்.

ஒரு நாள் "ஏண்டி ரம்யா! ஏண்டி நேத்து வேலைக்கு வரலை?"

"அம்மா குழந்தைக்கு உடம்பு சரியில்லம்மா"

"இந்த மாதிரில்லாம் காரணம் சொல்லிக் கிட்டிருந்தீன்னா உன்னைய வேலையை விட்டுத் தூக்கிட்டு வேற ஆளத்தான் பாக்கனும்"

"மன்னிச்சிருங்கம்மா இனிமே சரியா வந்துடுறேன்" என சொல்லிக் கொண்டே பாத்திரம் துலக்கிக் கொண்டிருந்தாள். பாத்திரங்கள் இவள் கண்ணீரில் இன்னும் பளபளப்பாகிக் கொண்டிருந்தன. அவைகளுக்கு பலமுறைக் கண்ணீரை உணவளித்திருக்கிறாள்.

"என்னடி அழுது கிட்டிருக்க! ஒழுங்கா வேலையைப் பாரு இல்லைன்னா வீட்டுக்கு கெளம்பு இனிமே நீ வர வேணாம்."

திடுக்கென போர்வையை விலக்கி எழுந்தாள் ரம்யா. கனவில் நடந்த அந்த விடயங்கள் அவளுக்கு நினைவில்லை. நேரம் பார்த்தாள் எட்டாகியிருந்தது. எழுந்து வெளியில் வந்தாள். அப்போதுதான் வேலைக்கு வந்தாள் ரஞ்சனி.

"என்னடி ரஞ்சனி மணி எட்டாகுது. இதுதான் வேலைக்கு வர்ற நேரமா?" என்றாள் ரம்யா.

"கொழந்தைக்கு உடம்பு சரியில்லைம்மா" என்றாள் ரஞ்சனி.

"இந்த மாதிரிக் காரணமெல்லாம் சொல்லாத. அப்பறம் வேற எடத்துல வேலைத் தேடுறா மாதிரி இருக்கும். போ போய் வேலையைப் பாரு" என்றாள் ரம்யா.

பாத்திரங்களுக்கு வழக்கம்போல் உணவு கிடைத்தது. ரஞ்சனியிடமிருந்து.